ورزش هوازی | تفاوت دویدن روی تردمیل و فضای باز

در این مطلب می خواهیم اطلاعاتی مفید را در اختیار شما دوستان که ورزشکار حرفه ای هستید و یا تازه به ورزش روی آورده اید، قرار دهیم.

در علم ورزش بسیار پیش می آید که با سوال هایی مواجه شوید که جواب آن ها می تواند مسیر  ورزشی شما را عوض کند.

در این جا به چند نمونه از این سوال ها جواب خواهیم داد:

تفاوت دویدن روی تردمیل و فضای باز

بسیار از ورزشکاران برای تمرینات هوازی خود از تردمیل استفاده می کنند و با این سوال مواجه می شوند که آیا دویدن روی تردمیل با دویدن در فضای باز تفاوت دارد؟

زمانی که شما می‌دوید، از طرف بدنتان نیرویی به سمت زمین وارد می‌شود و زمین مقداری از آن را جذب می‌کند و مقدار دیگر را به سمت بدن برمی‌گرداند که با استفاده از کفش‌های مناسب این مقدار نیرو کم می‌شود و از آسیب‌رساندن به اندام تحتانی جلوگیری می‌کند.

اما در تردمیل این‌گونه نیست زیرا این دستگاه دارای تسمه‌ای است که زمانی که شما روی آن نیرو وارد می‌کنید، به‌صورت ارتعاشی آن را برمی‌گرداند و موتور آن نیز نیروی بیشتری تولید می‌کند.

از این رو، فشار بر اندام تحتانی بیشتر می‌شود.

اما نکته قابل‌توجه این است که زمانی که شما در فضای آزاد می‌دوید، سطوحی که زیر پای شما قرار می‌گیرد، مختلف است (خیس، خشک، سخت، نرم و…) که همین موضوع چالش مفید برای تقویت سیستم عصبی- عضلانی و بهبود قدرت و تعادل است و برای دوندگان اهمیت فراوانی دارد. متاسفانه این اتفاق روی تردمیل نمی‌افتد.

به هر حال دویدن خود نیاز به شرایط محیطی دارد و بسیاری از ورزشکاران که شامل خانم ها نیز می شوند در بیشتر مواقع شرایط دویدن در فضای باز را ندارند و یا امکان دارد به علت ضرفه جویی در زمان فرصت بیرون رفتن و دویدن در فضای باز را نداشته باشند.

در این موارد نیاز به تردمیل برای ورزشکاران مورد توجه قرار می گیرد و البته دوچرخه و دوچرخه سواری نیز شامل این قضیه می شود.

بسیاری از ورزشکاران برای گرم کردن و انجام تمرینات هوازی خود سراغ تردمیل و دوچرخه ثابت می روند.

چنانچه شما نیز شامل این افراد هستید و تمایل دارید با خرید تردمیل و دوچرخه ثابت برای خود یک باشگاه خانگی داشته باشید پیشنهاد می کنیم به منظور انتخاب بهتر مقالات زیر را مطالعه بفرمایید:

راهنمای خرید تردمیل خانگی و قیمت انواع تردمیل

تفاوت بین تمرینات مقاومتی و هوازی:

تمرین مقاومتی: قدرت و اندازه عضله را افزایش می دهد.

هرچه قدرت عضله بیشتر باشد، خطر ابتلا به سرطان، بیماری قلبی، کلیوی و بیماری های حاد دیگر کمتر است.

تمرین هوازی: چربی بدن را کاهش می دهد، سلامت قلب را بهبود می بخشد و خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش می دهد.

وزنه زدن بیشتر از ورزش‌ هوازی به کاهش وزن زنان کمک می‌کند!!

فواید وزنه زدن برای زنان عبارتند از:

1- وزنه زدن به کاهش وزن کمک می‌کند.

وزنه زدن به کالری سوزی و کاهش چربی‌های بدن کمک می‌کند. وزنه زدن باعث عضله سازی می‌شود. این عضله سازی سوخت و ساز را افزایش می‌دهد و انرژی مصرف می‌کند. هرچقدر عضلات بدن بیشتر باشد سوخت و ساز بدن بیشتر می‌شود.

2- وزنه زدن موثرتر از ورزش هوازی است.

بسیاری تصور می‌کنند که برای کاهش وزن باید حتما ورزش هوازی انجام دهند با این حال وزنه زدن بیشتر از ورزش هوازی به کاهش چربی‌ها کمک می‌کند.

3- وزنه زدن باعث مردانه شدن اندام نمی‌شود .

بیشتر زنان تصور می‌کنند وزنه زدن باعث مردانه شدن و زمخت شدن اندام آن‌ها می‌شود. اگر وزنه زدن با رژیم غذایی خاص مصرف مکمل‌ها همراه باشد باعث مردانه شدن بدن می‌شود اما در حالت عادی این اتفاق نمی‌افتد.
بدن زنان با مردان متفاوت است و نمی‌تواند عضلات بسیار بزرگی تولید کند، میزان تستسترون در بدن مردان 7 یا 8 برابر بیشتر از زنان است که باعث حجیم شدن عضلات می‌شود.

4- وزنه زدن تاثیر مثبت بر تراکم استخوان‌ها می‌گذارد.

هنگامی که استخوان‌ها تحت فشار قرار می‌گیرند قوی‌تر می‌شوند و تراکم آن‌ها افزایش می‌یابد.

5- وزنه‌زدن باعث افزایش قدرت و اعتماد به نفس می‌شود.

هر بار که وزنه می‌زنید بدن قدرتمندتر می‌شود و بار بعد می‌توانید وزنه سنگین‌تری را بلند کنید. با این حال احساس شما نسبت به بدن خودتان بهتر می‌شود و اعتماد به نفس شما افزایش می‌یابد.

6- وزنه زدن شما را ورزشکارتر می‌کند.

همه دوست دارند بدنی شبیه ورزشکاران داشته باشند. وزنه زدن و انجام فعالیت‌های استقامتی، قدرت سرعت و چابکی شما را نیز افزایش می‌دهد.

متابولیسم یعنی چه؟

متابولیسم به سیستم بدن مربوط می شود و میزان انرژی که در طول روز با تنفس، هضم، ساختن ماهیچه ها و ذخیره سازی چربی، گردش خون و…، دریافت می کنید یا از دست می دهید مشخص می کند.متابولیسم دو روند آنابولیک و کاتابولیک دارد که اولی باعث رشد عضلات و دومی تجزیه عضلات و بافت ها می شود.

برخورداری از اندامی عضلانی و چاق نبودن یعنی میزان متابولیسم بدن بالاست!

میزان متابولیسم بدن یا همان سرعت سوخت و ساز بدن، به شدت تحت تأثیر وضعیت بدنی است.افرادی که اندام ورزشکاری و بدون چربی اضافه دارند، سوخت و ساز بالاتری دارند و برعکس این وضعیت هم صادق است یعنی سوخت و ساز در بدن افراد چاق، پایین است.

چه رژیم غذایی باعث افزایش متابولیسم بدن می شود؟

تحقیقات نشان داده است، بدن باید انرژی زیادی برای هضم غذای پروتئینی صرف کند پس هضم غذاهای پروتئینی، معادل افزایش سوخت و ساز بدن است.

متابولیسم آقایان بیشتر است یا خانم ها؟

معمولا” سوخت و ساز بدن آقایان بیشتر است چرا که خانم ها در مقایسه با آقایان بافت چربی بیشتری دارند و همانطور که در ابتدا گفتیم سوخت و ساز در افراد چاق پایین است زیرا چربی بیشتری دارند.

در کدام ساعت از روز بدن آماده ورزش کردن است؟

افراد شاغل مجبورند ساعت ورزش خود را به صبح زود یا ساعات پایانی روز منتقل کنند اما آیا بدن در این ساعت‌ها واقعا آماده‌ ورزش است؟

بدن ما فعالیت‌های خود را بر اساس ساعت درونی خود تنظیم می‌کند. آمادگی برای ورزش هم از این قاعده مستثنی نیست. صبح زود زمان نامناسبی برای ورزش نیست اما با توجه به اینکه بدن اصطلاحا هنوز به طور کامل از خواب بیدار نشده، توصیه می‌شود ورزش به ساعت دیگری منتقل شود.

پیش از ظهر بهترین زمان برای ورزش‌های استقامتی است؛ دویدن، ایروبیک یا ورزش روی تردمیل؛ البته به شرط این‌که صبحانه مفصلی سرو نشده باشد. هرچند معده در هنگام ورزش نباید خالی هم باشد.

هنگام ظهر بدن دست‌کم به دو ساعت زمان نیاز دارد تا غذا را هضم کند. ساعت ۱۶ تا ۱۹ زمان مناسبی برای ورزش است.

به گفته‌ دکتر اینگو فروبوزه از دانشگاه تربیت بدنی آلمان، در این برهه زمانی قسمت‌های مختلف بدن با تمام توان کار می‌کنند یا آمادگی آن را دارند. به همین دلیل در این ساعات روز ورزش سنگین ساده‌تر به نظر می‌رسد.

بعدازظهر تا عصر زمان مناسبی برای پرداختن به ورزش‌های قدرتی، ورزش‌های استقامتی سنگین یا ورزش‌هایی است که نیاز به تمرکز روی تکنیک دارند؛ مانند تنیس یا ورزش‌های رزمی. این روند تا حدود ساعت ۲۰ که بدن رفته رفته آماده خواب می‌شود، می‌تواند ادامه یابد.

اینتروال چیست؟

اینتروال در واقع صورتی از ورزشی هوازی است که به صورت متناوب انجام می شود.

ورزش های هوازی معمولا به دو صورت انجام می شود: ۱- تداومی ۲- تناوبی (اینتروال).

در روش اول تمرینات ورزشی به صورت مداوم و بدون استراحت انجام می شود.

روش دوم یعنی اینتروال به این صورت است که زمان تمرین یا ورزش را به دو قسمت فعالیت و استراحت تقسیم می کنند.

مثلا ۳۰ دقیقه در جا زدن را در نظر می گیرند اما به صورت ۲ دقیقه فعالیت سریع (شدید) و دو دقیقه استراحت یا راه رفتن آرام و به همین صورت تا ۳۰ دقیقه تمام شود.
در این روش معمولا زمان فعالیت و استراحت برابر است.
در این روش حتما باید مرحله گرم کردن و سرد کردن اجرا شود و چون ممکن است بدن پس از ورزش خشک و سفت شود باید حرکات کششی پس از ورزش انجام شود.

مزایای اینتروال:

۲- اینتروال سیستمی ایده ال برای چربی سوزی است.

۳- هدف در این سیستم سوزاندن کالری است.

۴- تمرینات اینتروال تمرینات هوازی محسوب می شوند به همین دلیل برای کاهش چربی خون و کاهش وزن بهترین نوع تمرین ها هستند.

۵- انرژی مورد نیاز برای این تمرینات هوازی از گلوکز و چربی تامین می شود.

۶- از نظر شدت فعالیت سطح بسیار بالایی دارند.

۷- بدن فرد تا مدت زمان بیشتری پس از خاتمه ورزش به کالری سوزی ادامه می دهد.

۸- کارایی قلب را برای فعالیت‌های طولانی مدت افزایش می دهد.

بیشتر بخوانید:

آمادگی جسمانی و تاثیر ورزش هوازی بر بدن